تاثیر ارتباط روانی پایدار میان والدین و کودکان در بزرگسالی

یک متخصص روانشناسی کودک و نوجوان ضمن تاکید بر لزوم ارتباط روانی پایدار میان والدین و کودکان، اظهارکرد: در صورتی که ارتباط نامناسب میان کودکان و والدین شکل گیرد، خودباوری در بزرگسالی برای آنها کمرنگ تر اتفاق می افتد و روابط صمیمانه کمتری را تجربه می کنند.

گوهریسنا انزانی در گفت وگو با یوکسیت با بیان اینکه انسان ها در طول زندگی خود نیازمند پیوند عاطفی عمیق با والدین شان هستند، اظهار کرد: زمانی که کودکان اوقات خود را با والدین شان سپری می کنند، احساس آرامش و شادی را تجربه خواهند کرد و می توانند در کنار آنها از شرایط استرس زا دور شوند.

وی افزود: به بیانی دیگر ارتباط روانی پایدار میان والدین و فرزندان کمک می کند تا افراد دوران بزرگسالی را بدون دغدغه، اختلالات رفتاری و شخصیتی و استرس و افسردگی سپری کنند و توانمندی و مهارت های زندگی را افزایش دهند. همین موارد موجب می شود که در زندگی، روابط ایمن تری را تجربه و محدودیت های واقع بینانه را مشاهده کنند و کمتر به کمال گرایی دچار شوند. هویت مستقل و آزادی داشته باشند و به راحتی در راستای اهداف خود حرکت کنند.

این متخصص روانشناسی کودک و نوجوان تاکید کرد: در صورتی که ارتباط نامناسب میان کودکان و والدین شکل گیرد، خودباوری در بزرگسالی برای آنها کمرنگ تر اتفاق می افتد و روابط صمیمانه کمتری را تجربه می کنند. آنها روابط عاشقانه را تجربه نمی کنند و در برقراری هر روابطی ناتوان و دوری گزین خواهند بود. آنها مورد اعتماد نیستند و با اختلالاتی همچون افسردگی، اختلالات شخصیتی و استرس مواجه خواهند شد.

انزانی با اشاره به اینکه والدین در برقراری ارتباط مناسب با فرزندانشان باید مراقب باشند تا نیازهای آنان را شناسایی کنند و در راستای رفع نیازهای متناسب با هر مرحله از رشدشان گام بردارند، تاکید کرد: والدین باید توجه کنند که خلق و خوی کودکانشان را بشناسند و بدانند در رابطه با هر مرحله رشدی لازم است رفتارهای حساس کودکان را شناسایی و در هر مرحله با آنها همسو رفتار کنند.

وی با تاکید بر اینکه والدین باید پیش از فرزندآوری، قوانین فرزندپروری را بدانند، گفت: کنترل خشم، نحوه رفتار با کودکان، ارتقای مهارت های رفتاری، برقراری ارتباط و آگاهی نسبت به احساسات مختلف کودکان و پاسخگویی به نیازهای آنان و… از جمله قوانین فرزندپروری محسوب می شود.

این متخصص روانشناسی کودک و نوجوان به والدین توصیه کرد که ارتباط خوبی را با کودکان برقرار و بتوانند احساسات آنها را درک کنند. به نیازهای فرزندانشان اهمیت و به ترس ها و اهداف آنان گوش دهند. در رابطه با ایده، افکار، باور و احترام به آنها با فرزندانشان به خوبی صحبت کنند. فرزندانشان را در آغوش بگیرند و در کنار آنان از زیبایی های طبیعت لذت ببرند و برای گذراندن اوقات خود با کودکانشان زمان کافی اختصاص دهند.

وی با تاکید بر اینکه یکی از مهمترین قسمت های فرزندپروری مطلوب زمان کافی است، گفت: این درحالیست که مشغله کاری و شبکه های اجتماعی موجب می شود که والدین وقت کافی به فرزندان خود اختصاص ندهند، حال آنکه وقتی فرزندان ارتباط کافی با والدینشان ندارند در نوجوانی قادر به برقراری ارتباط با آنان نیستند.

انزانی در خصوص چرایی ترس برخی والدین در برقراری ارتباط با فرزندان نیز گفت که این ترس ریشه در ترس هایی مانند ترس از دست دادن، ترس بی ارزش بودن، ترس مورد قضاوت قرار گرفتن و… است.

پایان خبر یوکسیت