قرار جلب به دادرسی یعنی چه؟ | معنی و نحوه صدور آن
قرار جلب به دادرسی صادر و اعلام میگردد یعنی چه
اگه شما هم تو روند دادرسی کیفری، نامه ای گرفتید که توش نوشته شده قرار جلب به دادرسی صادر و اعلام میگردد، خب حتماً کلی سؤال تو ذهنتون میاد که این یعنی چی؟ اصلاً قراره چه اتفاقی بیفته؟ نگران نباشید، این عبارت یعنی بازپرس یا دادیار تو مرحله تحقیقات اولیه دادسرا، به این نتیجه رسیده که بله، دلایل کافی برای اینکه بگیم یه جرمی اتفاق افتاده و متهم توش نقش داشته، وجود داره و پرونده باید بره دادگاه تا اونجا بهش رسیدگی بشه و حکم نهایی صادر بشه. «صادر» یعنی این تصمیم رسماً گرفته و ثبت شده و «اعلام میگردد» هم یعنی این تصمیم رو به شما، دادستان و بقیه طرف های پرونده اطلاع دادن. پس در واقع شما از این مرحله به بعد وارد فاز دادگاه و محاکمه میشین.
وقتی اسم دادگاه و دادسرا میاد، طبیعیه که نگرانی و اضطراب به سراغ آدم میاد. این اصطلاحات حقوقی هم که هر کدومش یه معنی خاص و پیچیده ای داره و اگه باهاش آشنا نباشیم، ممکنه حسابی گیج بشیم. اما نگران نباشید، این قرار جلب به دادرسی، پایان دنیا نیست، بلکه یه مرحله مهم تو پرونده شماست که باید با چشم باز و اطلاعات کامل باهاش روبه رو بشید. درک درست این قرار و مراحلی که بعدش پیش میاد، خیلی بهتون کمک می کنه تا بهتر تصمیم بگیرید و دفاع خوبی از خودتون داشته باشید. این پرونده ها و دوندگی های دادگستری واقعاً آدم رو کلافه می کنه و اگه ندونیم چی به چیه، حسابی سردرگم می شیم. واسه همین تو این مقاله می خوایم به زبان خودمونی و خیلی ساده، صفر تا صد ماجرای «قرار جلب به دادرسی» رو براتون روشن کنیم.
معنی دقیق قرار جلب به دادرسی صادر و اعلام میگردد چیست؟
بیاید اول با هم معنی این عبارت رو مو به مو بررسی کنیم تا دقیقاً دستمون بیاد که قضیه از چه قراره. تو دنیای حقوقی، خیلی وقتا یه سری اصطلاحات استفاده میشه که شاید تو نگاه اول سخت به نظر برسن، اما اگه لایه های پنهانشون رو کنار بزنیم، می بینیم که اتفاقاً خیلی هم منطقی و ساده ان.
«قرار جلب به دادرسی» یعنی چی؟
این بخش از عبارت، در واقع یه تصمیم قضاییه. یادتون باشه که وقتی شکایتی میشه یا جرمی گزارش میشه، اولش پرونده میره دادسرا. اونجا بازپرس یا دادیار شروع می کنه به تحقیق و تفحص. یعنی چی؟ یعنی دنبال مدارک می گرده، از شاهدها سؤال می کنه، از متهم بازجویی می کنه و خلاصه تمام تلاشش رو می کنه تا بفهمه دقیقاً چی شده و کی مقصره. اگه بعد از این همه تحقیق و جمع آوری مدرک، بازپرس یا دادیار به این نتیجه برسه که بله، احتمالاً جرم اتفاق افتاده و متهم هم توش دست داشته، اون وقت یه تصمیمی می گیره به اسم «قرار جلب به دادرسی». این قرار، یعنی مرحله تحقیقات دادسرا تموم شده و پرونده آماده است که بره دادگاه تا اونجا یه قاضی بهش رسیدگی کنه و حکم نهایی رو بده.
«صادر میگردد» به چه معناست؟
بخش «صادر میگردد»، یعنی این تصمیم قضایی که گفتیم (همون قرار جلب به دادرسی)، به صورت رسمی توسط مقام قضایی (بازپرس یا دادیار) گرفته شده و تو پرونده ثبت شده. مثل این می مونه که یه نامه رسمی نوشته شده و مهر و امضا خورده. پس دیگه یه چیز شفاهی یا یه حدس و گمان نیست، بلکه یه تصمیم کاملاً قانونی و ثبت شده اس.
«اعلام میگردد» یعنی چه؟
خب، وقتی یه قرار صادر میشه، باید به همه کسایی که تو پرونده نقش دارن، خبر داده بشه. «اعلام میگردد» هم دقیقاً همینو میگه. یعنی این قرار جلب به دادرسی رسماً به متهم، دادستان، شاکی و هر مرجع دیگه ای که باید بدونه، ابلاغ شده و اونا از این تصمیم مطلع شدن. این ابلاغ می تونه از طریق سامانه ثنا، نامه پستی یا حتی احضاریه باشه. خلاصه اینکه، دیگه کسی نمی تونه بگه من خبر نداشتم!
در مجموع، این عبارت یه پُل ارتباطی بین دادسرا و دادگاهه. دادسرا کار خودش رو کرده، دلایل رو جمع آوری کرده و به این نتیجه رسیده که پرونده ارزش بررسی تو دادگاه رو داره. حالا با این قرار، پرونده رو می فرسته به دادگاه تا قاضی اونجا حرف های هر دو طرف رو بشنوه و حکم نهایی رو صادر کنه. پس وقتی با این قرار روبه رو میشید، بدونید که شما الان از مرحله تحقیقات عبور کردید و پرونده تون داره وارد فاز جدی تر محاکمه میشه.
چه زمانی و تحت چه شرایطی قرار جلب به دادرسی صادر می شود؟
حتماً این سؤال براتون پیش میاد که اصلاً کی و با چه شرایطی این قرار جلب به دادرسی صادر میشه؟ اینطور نیست که همینجوری الکی برای کسی این قرار صادر بشه. قضیه کاملاً قانونمند و با رعایت اصول خاصیه که الان براتون توضیح میدم.
زمان صدور این قرار، همیشه بعد از اینه که تحقیقات مقدماتی تو دادسرا تموم شده باشه. یعنی بازپرس یا دادیار هرچی لازم بوده رو بررسی کرده، از همه حرف ها رو شنیده و حالا نوبت جمع بندی و تصمیم گیریه. برای اینکه این قرار صادر بشه، دو تا شرط اساسی و مهم باید وجود داشته باشه:
۱. احراز وقوع جرم
اولین و مهم ترین شرط اینه که بازپرس یا دادیار باید مطمئن بشه که اصلاً یه جرمی اتفاق افتاده. یعنی کاری که متهم انجام داده یا متهم به انجامش هست، طبق قوانین کشور، واقعاً جرم محسوب بشه. مثلاً اگه یه نفر به سرقت متهمه، باید ثابت بشه که واقعاً مالی بدون اجازه برداشته شده. اینجا سه تا عنصر اصلی جرم رو بررسی می کنن:
- عنصر قانونی: یعنی اون عملی که اتفاق افتاده، باید تو یکی از قوانین ما (مثلاً قانون مجازات اسلامی) به عنوان جرم شناخته شده باشه و براش مجازات تعیین شده باشه. اگه قانون اون کار رو جرم ندونه، هرچقدر هم بد باشه، نمیشه برای اون «قرار جلب به دادرسی» صادر کرد.
- عنصر مادی: یعنی اون عمل مجرمانه باید واقعاً به صورت فیزیکی یا مشخص انجام شده باشه. مثلاً اگه کسی متهم به کلاهبرداریه، باید ثابت بشه که یه عملی مثل فریب دادن، برداشتن مال دیگری یا… اتفاق افتاده. فقط فکر کردن به جرم، کافی نیست.
- عنصر معنوی: این یعنی متهم باید «قصد» و «نیت» مجرمانه داشته باشه. مثلاً اگه کسی سهواً و بدون هیچ قصدی به مال کسی آسیب بزنه، ممکنه جرم محسوب نشه. اما اگه با قصد و نیت قبلی باشه، فرق می کنه.
اگه هر کدوم از این سه تا عنصر تو پرونده نباشه، اون عمل نمی تونه به عنوان جرم شناخته بشه.
۲. وجود دلایل کافی برای انتساب جرم به متهم
شرط دوم اینه که بازپرس یا دادیار باید دلایل و مدارک محکمی پیدا کنه که نشون بده اون جرمی که اتفاق افتاده، واقعاً توسط همین متهم انجام شده. این دلایل میتونه خیلی چیزا باشه، مثلاً:
- شهادت چند نفر که صحنه جرم رو دیدن یا در موردش اطلاعات دارن.
- اقرار خود متهم به ارتکاب جرم.
- اسناد و مدارک کتبی که جرم رو ثابت می کنه.
- گزارش کارشناسی (مثلاً کارشناس اثر انگشت، خط یا موارد دیگه).
- یا حتی قرائن و شواهد قوی که نشون میده متهم تو جرم نقش داشته.
اگه این دلایل کافی نباشه، حتی اگه جرم هم اتفاق افتاده باشه، بازپرس ممکنه «قرار منع تعقیب» صادر کنه. یعنی بگه مدارک کافی برای اینکه این آقا یا خانم رو متهم کنیم، نداریم. فرق «منع تعقیب» با «قرار جلب به دادرسی» همینه. تو منع تعقیب میگن مدرک نیست، اما تو جلب به دادرسی میگن مدرک کافی هست. یه قرار دیگه هم داریم به اسم «موقوفی تعقیب» که تو اون حالت، جرم اتفاق افتاده و متهم هم مشخصه، اما بنا به دلایلی مثل فوت متهم، عفو یا گذشت شاکی، دیگه نمیشه پرونده رو پیگیری کرد.
بر اساس ماده ۲۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری، بازپرس در صورتی که عمل ارتکابی را جرم تشخیص دهد و دلایل کافی برای انتساب آن به متهم وجود داشته باشد، قرار جلب به دادرسی را صادر می کند.
پس، اگه بازپرس تو تحقیقاتش به این دو تا نتیجه برسه، یعنی هم جرم اتفاق افتاده و هم دلایل کافی برای اینکه بگیم متهم این کارو کرده، اون وقته که نوبت به صدور این قرار مهم میرسه.
مراحل کامل صدور و اعلام قرار جلب به دادرسی (گام به گام)
همونطور که گفتیم، صدور قرار جلب به دادرسی یه فرآیند مشخص و مرحله به مرحله داره. اینطور نیست که یک دفعه از خواب بیدار بشید و ببینید این قرار براتون صادر شده. بیاید با هم این مراحل رو قدم به قدم ببینیم تا دقیقاً متوجه بشید پرونده چطور این مسیر رو طی می کنه:
- گام اول: شروع تحقیقات مقدماتی
همه چیز از اینجا شروع میشه؛ یا یه نفر (شاکی) شکایت می کنه و پرونده تشکیل میشه، یا پلیس (ضابطین قضایی) گزارشی از وقوع جرم میده و دادسرا وارد عمل میشه. در هر دو حالت، پرونده میره دادسرا و به یه بازپرس یا دادیار سپرده میشه.
- گام دوم: انجام تحقیقات توسط بازپرس/دادیار
بازپرس یا دادیار مثل یه کارآگاه شروع می کنه به کار. مدارک و شواهد رو جمع آوری می کنه، از شاکی و شهود حرف می گیره، متهم رو احضار می کنه و ازش بازجویی می کنه، ممکنه پرونده رو برای کارشناسی بفرسته (مثلاً کارشناس خط، صحنه جرم، اثر انگشت و…). هدف اینه که تمام جوانب قضیه روشن بشه و حقیقت پیدا بشه.
- گام سوم: صدور قرار جلب به دادرسی توسط بازپرس/دادیار
بعد از اینکه تحقیقات کامل شد و بازپرس به این نتیجه رسید که دلایل کافی برای انتساب جرم به متهم وجود داره و عمل ارتکابی هم جرمه، «قرار جلب به دادرسی» رو صادر می کنه. این اولین تصمیم مهمه که میگه پرونده باید بره دادگاه.
- گام چهارم: ارسال پرونده به دادستان برای بررسی
بازپرس به تنهایی نمی تونه پرونده رو بفرسته دادگاه. این قرار باید توسط دادستان هم تایید بشه. پس پرونده رو بعد از صدور قرار جلب به دادرسی، برای دادستان می فرسته تا اون هم نظرش رو اعلام کنه. دادستان تو این مرحله سه روز وقت داره که پرونده رو مطالعه کنه.
- گام پنجم: تصمیم دادستان
حالا دادستان دو تا تصمیم میتونه بگیره:
- الف) موافقت دادستان: اگه دادستان هم با نظر بازپرس موافق باشه و تایید کنه که دلایل کافی برای محاکمه متهم هست، اون وقت «کیفرخواست» رو صادر می کنه. کیفرخواست یه جورایی مثل سند اتهامیه که دادستان رسماً اتهامات و دلایل رو توش می نویسه و از دادگاه می خواد که بهش رسیدگی کنه.
- ب) عدم موافقت دادستان: اگه دادستان با نظر بازپرس موافق نباشه و فکر کنه که دلایل کافی نیست یا اصلاً جرمی اتفاق نیفتاده، در این صورت بین بازپرس و دادستان «اختلاف نظر» پیش میاد. تو این حالت، پرونده برای حل اختلاف به دادگاه صالح فرستاده میشه و رأی دادگاه در این مورد نهاییه و دیگه نمیشه بهش اعتراض کرد.
- گام ششم: ابلاغ رسمی قرار و تفهیم اتهام به متهم
وقتی قرار جلب به دادرسی صادر و توسط دادستان تایید شد (یا دادگاه اختلاف رو حل کرد)، این قرار به متهم و بقیه طرفین ابلاغ میشه. تو این مرحله ممکنه متهم رو احضار کنن تا رسماً اتهاماتش رو بهش تفهیم کنن و آخرین دفاعش رو ازش بگیرن. همچنین، ممکنه قرار تأمین کیفری (مثل وثیقه یا کفالت) هم براش صادر یا تشدید بشه. این مرحله طبق ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری انجام میشه.
- گام هفتم: ارسال پرونده به دادگاه
بالاخره، وقتی همه این مراحل طی شد و کیفرخواست صادر شد، پرونده رسماً از دادسرا میره دادگاه کیفری مربوطه. اینجا دیگه مرحله محاکمه شروع میشه و دادگاه با برگزاری جلسات رسیدگی، حرف های طرفین رو می شنوه و در نهایت رأی نهایی رو (برائت یا محکومیت) صادر می کنه.
خلاصه که این فرآیند، یه جورایی غربال کردن پرونده هاست تا فقط پرونده هایی به دادگاه برسن که دلایل محکمه پسند برای محاکمه توشون وجود داره.
چه کسانی مجاز به صدور قرار جلب به دادرسی هستند؟
تو سیستم قضایی ما، هرکسی نمیتونه هر قراری رو صادر کنه. هر مقام قضایی اختیارات مشخصی داره. در مورد قرار جلب به دادرسی هم همینطوره. بیاید ببینیم چه کسانی اجازه دارن این قرار رو صادر کنن:
۱. بازپرس (قاعده اصلی)
همونطور که قبلاً هم گفتم، مقام اصلی و درجه یکی که مسئول تحقیقات مقدماتی تو دادسراست، بازپرسه. بازپرس مثل یه کارآگاه حرفه ای، مسئولیت جمع آوری ادله، استماع اظهارات، بازجویی از متهم و شهود، و در نهایت تصمیم گیری در مورد کفایت یا عدم کفایت دلایل برای محاکمه متهم رو به عهده داره. بنابراین، تو بیشتر پرونده های کیفری، این بازپرسه که بعد از تکمیل تحقیقات، تصمیم می گیره که قرار جلب به دادرسی صادر بشه یا نه.
۲. دادیار (در شرایط خاص)
دادیار هم یکی از مقامات قضایی دادسراست، اما معمولاً اختیاراتش نسبت به بازپرس کمتره. با این حال، تو بعضی موارد خاص، دادیار هم میتونه قرار جلب به دادرسی رو صادر کنه. این موارد بیشتر وقتی پیش میاد که:
- تعداد بازپرس ها کمه و پرونده ها زیاده.
- یا دادستان به دادیار اختیار داده باشه که تو یه سری جرائم خاص (که معمولاً جرائم خیلی مهم و سنگین مثل قتل یا حبس ابد نیستن) تحقیقات رو انجام بده و قرار نهایی رو صادر کنه.
نکته مهم اینه که حتی اگه دادیار هم این قرار رو صادر کنه، طبق ماده ۹۲ قانون آیین دادرسی کیفری، تو بعضی جرائم مهم، این قرار باید همون روز به تایید دادستان برسه و دادستان هم حداکثر ظرف ۲۴ ساعت در موردش نظر بده.
۳. دادستان (در موارد استثنایی)
دادستان معمولاً خودش مستقیماً قرار جلب به دادرسی رو صادر نمی کنه، بلکه نقش نظارتی بر کارهای بازپرس و دادیار داره و قرارهای نهایی اونا رو تایید یا رد می کنه. اما تو بعضی موارد خیلی استثنایی، خود دادستان هم میتونه این قرار رو صادر کنه. مثلاً:
- اگه قبلاً یه «قرار منع تعقیب» صادر شده باشه (یعنی بازپرس گفته دلایل کافی نیست) و شاکی به اون اعتراض کرده باشه و دادگاه هم اعتراض شاکی رو موجه دونسته و قرار منع تعقیب رو نقض کرده باشه، اون وقت خود دادگاه میتونه رأی به «جلب به دادرسی» بده و در این حالت، دادستان هم باید بر اساس نظر دادگاه عمل کنه.
- یا تو بعضی جرائم خاص و کمتر پیچیده که قانوناً به دادستان اجازه میده مستقیم وارد عمل بشه و تحقیقات رو خودش انجام بده (که البته این موارد خیلی کمه و بیشتر تحقیقات با بازپرس و دادیاره).
پس، اصل و اساس کار دست بازپرسه، اما دادیار و حتی تو موارد خاص دادستان هم میتونن تو این فرآیند نقش داشته باشن. مهم اینه که همه این مقامات، باید طبق قانون عمل کنن و نمی تونن خودسرانه تصمیم بگیرن.
آثار و تبعات حقوقی اعلام قرار جلب به دادرسی (بعد از آن چه اتفاقی می افتد؟)
خب، تا اینجا فهمیدیم «قرار جلب به دادرسی صادر و اعلام میگردد یعنی چه». حالا سؤال مهم تر اینه که وقتی این قرار صادر و به ما اعلام میشه، دقیقاً چه اتفاقاتی میفته و چه تبعاتی داره؟ این مرحله، یه نقطه عطف تو پرونده شماست و دونستن آثارش خیلی بهتون کمک می کنه تا آماده تر باشید.
برای متهم:
- پایان مرحله تحقیقات مقدماتی و ورود به دادگاه: مهم ترین اتفاق اینه که مرحله دادسرا و تحقیقات اولیه تموم میشه. دیگه بازپرس کاری با پرونده نداره و پرونده شما وارد مرحله جدیدی میشه: مرحله محاکمه در دادگاه کیفری. یعنی دیگه از این به بعد، قاضی دادگاه تصمیم گیرنده اصلیه.
- لزوم آماده سازی دفاعیات برای حضور در دادگاه: از این به بعد، تمام تمرکز شما باید روی دفاع از خودتون تو دادگاه باشه. باید مدارک و مستنداتتون رو جمع آوری کنید، شاهدها رو آماده کنید و با یه وکیل متخصص مشورت کنید تا بهترین راه دفاع رو براتون پیدا کنه. دادگاه جای سهل انگاری نیست.
- احتمال صدور یا تشدید قرار تأمین کیفری: اگه تا الان قرار تأمین کیفری مثل التزام به حضور یا کفالت براتون صادر شده بود، ممکنه دادگاه صلاح بدونه که این قرار رو تشدید کنه. مثلاً اگه با کفالت آزاد بودید، ممکنه به وثیقه تبدیل بشه. اگه هم تا حالا هیچ قرار تأمینی نداشتید، ممکنه براتون صادر بشه تا از حضورتون تو جلسات دادگاه اطمینان حاصل بشه.
- افزایش نگرانی و ضرورت مشاوره با وکیل: طبیعیه که با ورود پرونده به دادگاه، نگرانی ها بیشتر میشه. الان دیگه زمان حدس و گمان و تنها عمل کردنه. حتماً باید با یه وکیل کیفری مجرب مشورت کنید تا از حقوق قانونی تون دفاع کنه و شما رو تو این مسیر راهنمایی کنه.
برای پرونده:
- صدور کیفرخواست و انتقال پرونده به دادگاه: همونطور که گفتیم، اگه دادستان با قرار جلب به دادرسی موافق باشه، کیفرخواست رو صادر می کنه و پرونده رسماً به دادگاه کیفری فرستاده میشه. این کیفرخواست، مبنای رسیدگی تو دادگاهه.
- تعیین وقت رسیدگی در دادگاه کیفری: بعد از اینکه پرونده به دادگاه رفت، شعبه ای که مسئول رسیدگی به پرونده شماست، تعیین میشه و وقت اولین جلسه دادگاه به همه طرفین ابلاغ میشه. باید حواستون به ابلاغیه ها باشه.
- شروع فرآیند محاکمه و صدور حکم نهایی: تو دادگاه، جلسات رسیدگی برگزار میشه، قاضی حرف های شاکی و متهم، شهود و وکلای هر دو طرف رو می شنوه و بعد از بررسی همه مدارک و دفاعیات، حکم نهایی رو صادر می کنه. این حکم میتونه برائت (بی گناهی) یا محکومیت باشه.
برای شاکی:
برای شاکی، صدور قرار جلب به دادرسی یه جورایی یعنی امید به پیگیری قضایی و احقاق حق. شاکی احساس می کنه که بالاخره شکایتش به نتیجه داره میرسه و پرونده داره مسیر درست رو طی می کنه تا عدالت اجرا بشه. اما برای شاکی هم مهمه که تو دادگاه حضور فعال داشته باشه و ادله خودش رو به خوبی ارائه بده.
بعد از صدور قرار جلب به دادرسی، پرونده از دادسرا به دادگاه فرستاده می شود و متهم باید برای دفاع از خود در مرحله محاکمه آماده شود.
خلاصه اینکه، این قرار نشون میده که قضیه جدی شده و باید با تمام توان و آگاهی از حقوق خودتون، برای مراحل بعدی آماده بشید. مشورت با یه وکیل کاربلد تو این مرحله، میتونه نقش حیاتی تو سرنوشت پرونده تون داشته باشه.
تفاوت کلیدی: قرار جلب به دادرسی و کیفرخواست
خیلی ها فکر می کنن «قرار جلب به دادرسی» و «کیفرخواست» یه چیزن، اما اینطور نیست! این دو تا، هرچند به هم مربوطن و پشت سر هم میان، ولی تفاوت های مهمی با هم دارن که دونستنشون حسابی تو فهم روند پرونده کمک می کنه. بیاید این تفاوت ها رو تو یه جدول ببینیم و بعدش هم بیشتر توضیح بدم:
| ویژگی | قرار جلب به دادرسی | کیفرخواست |
|---|---|---|
| مرحله صدور | مرحله تحقیقات مقدماتی (دادسرایی) | پس از قرار جلب به دادرسی و موافقت دادستان |
| مقام صادرکننده | بازپرس یا دادیار | دادستان |
| مفهوم | تصمیم دادسرا مبنی بر کفایت ادله برای محاکمه متهم | سند رسمی دادستان شامل اتهامات، ادله و درخواست مجازات |
| هدف | آماده سازی پرونده برای ارسال به دادگاه | آغاز رسمی فرآیند محاکمه در دادگاه و تعیین چارچوب اتهامات |
| آثار | نشان دهنده ورود پرونده به فاز محاکمه | شروع رسیدگی قضایی در دادگاه |
قرار جلب به دادرسی چیست؟
«قرار جلب به دادرسی» همونطور که قبل تر گفتم، تصمیمی هست که تو دادسر�
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "قرار جلب به دادرسی یعنی چه؟ | معنی و نحوه صدور آن" هستید؟ با کلیک بر روی قوانین حقوقی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "قرار جلب به دادرسی یعنی چه؟ | معنی و نحوه صدور آن"، کلیک کنید.
