تست اوتیسم در کودکان 4ساله

اوتیسم

یک بیماری است که رشد شناختی افراد را تحت تاثیر قرار خواهد داد. این بیماری از همان ابتدای کودکی علایمی را از خود نشان خواهد داد. علاوه بر آن ممکن است علایم از فردی به فردی دیگر متفاوت باشد. همچنین شدت این اختلال در افراد مختلف، متفاوت خواهد بود.بنابراین نیاز است که خانواده ها با علایم اولیه اوتیسم در کودکان آشنا باشند. در صورتی که علایم اوتیسم در کودکان از سنین پایین شناسایی شوند، امکان درمان و بهبودی به میزان قابل توجهی افزایش پیدا خواهد کرد. به همین دلیل در ادامه تلاش خواهیم کرد که مهم ترین علایم اوتیسم را از نوزادان تا 3 سالگی را به تفکیک برای شما بیان کنیم.

علایم اوتیسم در نوزادان (از هنگام تولد تا یکسالگی):اگرچه اوتیسم عموما در سنین بالاتر از یکسالگی تشخیص داده می شود. اما خانواده ها ممکن است در سنین پایین تر هم نشانه هایی را شناسایی کنند که احتمال بروز اوتیسم را پیش بینی می کند. توجه به این نکته ضروری است که هر کودک مراحل رشد را به شیوه مخصوص خود طی خواهد کرد. اما آگاهی از علایم هشداردهنده می تواند به تشخیص زودهنگام کمک کند. در نظر داشته باشید که هر کدام از این علایم ممکن است در برخی از کودکان دیگر هم مشاهده شود.

برای نمونه کودکان ممکن است تعادل ضعیفی داشته باشند و دیرتر از همسن های خود چهار دست و پا راه بروند. علاوه بر آن هر مهارت را باید متناسب با سن کودک بسنجیم. به این معنا که ارتباط چشمی کودک 3 ماهه بدون اختلال هم با ارتباط چشمی یک کودک 3 ساله متفاوت است. با خرید لباس اسپایدرمن شما میتوانید در فعالیت های ورزشی و نمایشی شرکت کنید . بنابراین در صورت مشاهده یک یا چند علامت فورا تشخیص اوتیسم برای کودک نگذارید و اجازه بدهید که روانپزشک این تشخیص را رد یا تایید کند.

علایم اوتیسم در کودک دو ساله (1 تا 2 سالگی)

کودک دو ساله هم مانند کودک یک ساله ممکن است علایمی را از خود بروز دهد که نشان از وجود اوتیسم باشد. در فاصله یک تا دو سالگی کودک باید مهارت ها و توانایی های جدیدی را کسب کند. بنابراین با مقایسه کودک با کودکان همسن می توان به برخی از مشکلات احتمالی پی برد. البته کماکان این نشانه های محدود هستند و ممکن است در چند اختلال دیگر هم دیده شوند. بنابراین با مشاهده یک یا چند علامت فورا تشخیص اوتیسم روی فرد نگذارید. بلکه اجازه دهید که یک پزشک متخصص در این مورد نتایج یافته های خود را با شما به اشتراک بگذارد. در صورت مشاهده نشانه های زیر در کودک یک تا دو ساله بهتر است با یک روانپزشک مشورت کنید

سایر علایم اوتیسم در کودکان تا 2 سالگی برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به خاطر حساسیت به محرک های لمسی از قرار دادن کل پای خود روی زمین خودداری کنند. همین دلیل باعث خواهد شد که آن ها روی پنجه راه بروند. علاوه بر آن ممکن است راه رفتن کودک دچار تاخیر شود. واکنش حسی نامتعارف: همه ما با اندکی اختلاف محرک های حسی مختلف را به صورت یکسان درک و تجربه خواهیم کرد. اما این قضیه برای کودکان اوتیسم متفاوت است. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است بیش حسی یا کم حسی داشته باشند. برای نمونه ممکن است کودک محیط های پرنور را دوست داشته باشد. که نشان از کم حسی بینایی است.

تمایل به تجربیات غیرمعمول: اختلال پردازش حسی اگر به صورت کم حسی خود را نشان دهد، کودکان اوتیسم ممکن است رفتارهایی غیر عادی از خود نشان دهند. برای نمونه ممکن است کودک اسباب بازی هایش را لیس بزند. عدم استفاده از دست: یکی دیگر از علایم اوتیسم در کودکان یک تا 2 سال عدم به کارگیری دست ها به شیوه مناسب است. در این سن کودکان باید یاد بگیرند که می توانند از دست برای لمس، دادن و گرفتن اشیا، دستکاری کردن وسایل و اشاره کردن استفاده کنند.کلینیک جامع توانبخشی ایران با تکیه بر سابقه خود و همچنین مهارت و دانش بالای متخصصین خود آماده ارایه خدمات تشخیصی و درمانی به کودکان اوتیسم است. برای دریافت مشاوره تلفنی رایگان می توانید با شماره زیر در تماس باشید. همچنین برای دریافت نوبت آنلاین می توانید دکمه نوبت اینترنتی را لمس فرمایید:

علایم اوتیسم در کودکان 2 تا 3 ساله:با افزایش سن، در صورتی که کودک درمان مناسبی دریافت نکند، ممکن است فرد در حوزه های بیشتری دچار تاخیر شود. در واقع آنچه کودکان اوتیسم تجربه می کنند نشانه ها و علایم بیماری زا نیستند، بلکه عدم کسب مهارت هایی است که افراد عادی به راحتی کسب خواهند کرد. قیمت لباس مرد عنکبوتی بچه گانه می تواند بین فروشندگان مختلف متغیر باشد، بنابراین مقایسه قیمت ها پیشنهاد می شود . با افزایش سن برخی از نشانه ها ممکن است از بین بروند، در حالیکی برخی دیگر ممکن است باقی مانده و حتی شدیدتر شوند. علایم اوتیسم در کودک 3 ساله علاوه بر مواردی که در مورد کودک 2 ساله مطرح شد، ممکن است شامل موارد زیر هم باشد:

سایر نشانه های اوتیسم در 3 سالگی:علاوه بر مشکلات بالا کودکان دارای اوتیسم ممکن است علایم و نشانه های دیگری را از خود بروز دهند. این علایم ناشی از اختلال جدید و مشکلات بیشتر نیست، بلکه ناشی از افزایش سن کودک است. چرا که کودک با افزایش سن مهارت های جدیدی را کسب خواهد کرد. اما کودکان اوتیسم ممکن است از این مهارت ها هم بی نصیب بمانند. برای مثال با افزایش سن کودک می تواند گفته ها و رفتار دیگران را ارزیابی کرده و بر اساس آن قضاوت کرده و تصمیم بگیرد. اما کودکان اوتیسم چون رشد طبیعی خود را ندارند از این مهارت ها محروم می مانند. در صورت مشاهده علایم زیردر کودک 3 ساله بهتر است برای ارزیابی به یک روانشناس مراجعه کنید

چهره کودکان اوتیسم:چهره کودکان مبتلا به اوتیسم کمی با سایر افراد متفاوت است و صورت پهن تر، ارتفاع چشم ها و بینی کوتاه تر، چشم های بازتر و دهان بزرگ تر از ویژگی های صورت این کودکان است. با این تفسیر که این تفاوت ها بسیار کمک است و نمی توان به عنوان یک عامل تشخیصی به آن نگاه کرد. برای نمونه ممکن است چشم های کودک اوتیسم کمی کشیده تر باشد. این کشیده تر بودن به وسیله چشم قابل تشخیص نیست. بنابراین اگرچه استفاده از ویژگی های صورت به عنوان یک نشانگر فیزیکی برای تشخیص اوتیسم یکی از هیجان انگیزترین موضوعات در تحقیقات اوتیسم است، اما باید به کمک دستگاه های خاصی انجام شود. این دستگاه ها بیشتر جنبه تحقیقاتی دارند.

اوتیسم از چه سنی قابل تشخیص است؟ کودکان با لباس اسباب بازی بتمن می توانند با تمرین و ارتقاء مهارت های اجتماعی خود از تجربه ی فراموش نشدنی ای بهره مند شوند . اوتیسم از چند هفته بعد از تولد قابل تشخیص و شناسایی است. چرا که برخی از علایم خود را در این سنین نشان می دهند. اما متاسفانه بیشتر کودکان در سنین بسیار بالاتر ممکن است تشخیص را دریافت کنند. حتی برخی از این کودکان ممکن است تا سنین مدرسه و حتی بزرگسالی تشخیص درست را دریافت نکنند. برای جلوگیری از تاخیر در تشخیص، توصیه می کند که همه کودکان در سن 14 تا 24 ماهگی تحت غربالگری اوتیسم قرار بگیرند.

آیا کودکان اوتیسم خوب می شوند؟اگر چه اکثر افراد فکر می کنند که اوتیسم قابل درمان نیست، اما در صورتی که درمان مناسب در سنین پایین شروع شود، امکان بهبودی کامل فرد وجود دارد. به گفته کاردرمانگر چندین عامل وجود دارند که می توانند فرایند درمان را سریع تر کنند. اولین عمل تشخیص زود هنگام است. چرا که هر چه سن کودک پایین تر باشد میزان پلاستیسیتی مغز بیشتر بوده و پاسخ دهی به درمان بهتر خواهد بود. عامل موثر بعدی نحوه دریافت خدمات درمانی است. باید تحت کار تیمی و با همکاری روانپزشک، کاردرمانگر، گفتاردرمانگر و روانشناس صورت بگیرد. علاوه بر این عوامل محیط خانواده و میزان پیگیری کردن درمان می تواند نقش بسیار موثری در این فرایند داشته باشد.