باداب سورت ایران

باداب سورت ایران، این شاهکار طبیعی بی نظیر که با رنگ ها و طبقات پلکانی اش چشم هر بیننده ای را خیره می کند، یک چشمه تراورتنی کم نظیر در دنیاست که در دل مازندران و نزدیک روستای اروست جا خوش کرده است. این پدیده زمین شناسی جذاب، دلبری های خودش را دارد و دومین میراث طبیعی ثبت شده ایران بعد از قله دماونده.

تاحالا شده دلتون یه جای متفاوت و بکر بخواد؟ یه جایی که نه فقط قشنگ باشه، بلکه قصه ای هزاران ساله برای تعریف کردن داشته باشه؟ باداب سورت دقیقاً همون جاست! یه جورایی می شه گفت این چشمه های پلکانی، اثر انگشت خاص طبیعت ایران روی کره زمینه. توی این مقاله، می خوایم با هم یه سفر خیالی به باداب سورت داشته باشیم و ببینیم چی داره که این قدر خاصش کرده. از آدرس دقیقش بگیر تا مسیرهای پرپیچ وخم رسیدن بهش، از خواص درمانی آبش تا داستان ثبت ملی شدنش، و حتی اینکه کی و چطوری باید بریم که بهترین تجربه رو داشته باشیم. خلاصه، قراره یه راهنمای کامل و رفیق باز براتون آماده کنیم تا اگه دلتون هوای این جاذبه رو کرد، حسابی آماده باشید.

باداب سورت کجاست؟ (یافتن گنج پنهان مازندران)

اگه دلت هوای دیدن باداب سورت رو کرده و دنبال آدرس دقیقشی، باید بگم این معجزه طبیعت تو استان مازندران، جنوب شهرستان ساری، بخش چهاردانگه، دهستان پشت کوه و نزدیک روستای سورت قرار گرفته. دقیقاً جایی بین روستاهای اروست و مال خواست. حالا چرا انقدر دقیق گفتم؟ چون مسیر رسیدن بهش یه خورده ماجراجویانه است و هرچی آدرس دقیق تر داشته باشی، سردرگمی ات کمتر می شه.

تصور کن دور تا دور چشمه ها رو ارتفاعات سرسبز و تپه هایی گرفته که پر از درختای سوزنی برگ اند؛ از سمت جنوب که نگاه کنی، دره های پایین دست جلوی چشمات باز می شن و از شرق هم کوه ها و درختچه های بوته ای خودنمایی می کنن. روستای اروست هم از غرب، این منطقه رو در آغوش گرفته. این موقعیت مکانی باعث شده باداب سورت نه فقط خودش، بلکه چشم اندازهای اطرافش هم دل فریب و دیدنی باشن. انگار که طبیعت، همه هنرش رو تو این گوشه از دنیا جمع کرده تا یه تابلوی بی نقص بسازه.

چطوری بریم باداب سورت؟ (مسیرهای رسیدن به این بهشت پلکانی)

خب، حالا که فهمیدیم باداب سورت کجاست، سوال اصلی اینه که چطوری باید بهش برسیم؟ رسیدن به این چشمه های پلکانی یه کوچولو سختی داره، ولی با اطلاعات درست، می تونی یه سفر بی دردسر و پر از خاطره داشته باشی. در کل دو تا مسیر اصلی برای رسیدن به روستای اروست (که دروازه باداب سورت محسوب می شه) وجود داره، که هر کدوم مزیتای خودشون رو دارن.

مسیرها از تهران (کدوم راحت تره؟)

اگه از تهران راهی باداب سورت میشی، دو راه پیش رویته: یکی از سمت استان سمنان و یکی از مازندران. هر دو به سه راه تلمادره می رسن و از اونجا مسیر مشترک می شه:

• مسیر استان سمنان: این مسیر از تهران شروع می شه و بعد از سمنان، مهدیشهر، شهمیرزاد و فولادمحله، به سه راه تلمادره می رسی. مزیت این مسیر، مسافت کمتر و ایمنی نسبی جاده هاست. شاید یه کم کویری تر باشه، ولی برای اونایی که دنبال راه مطمئن تری هستن، گزینه خوبیه.
• مسیر استان مازندران: این راه از تهران به ساری و بعد کیاسر می رسه و باز هم به سه راه تلمادره ختم می شه. مسیر مازندران شاید یه کم طولانی تر باشه، ولی باید بگم از نظر زیبایی و چشم اندازهای جاده ای، یه سر و گردن بالاتره. اگه اهل عکس گرفتن و لذت بردن از طبیعت بکر جاده هستی، این مسیر رو از دست نده.

از تلمادره تا چشمه ها (اینجاش دیگه نکته داره!)

بعد از اینکه به سه راه تلمادره رسیدی (فرقی نمی کنه از کدوم مسیر اومده باشی)، یه پمپ بنزین و یه پاسگاه پلیس می بینی. جاده ای که روبه روی پاسگاه قرار داره، همون راهیه که به سمت اروست می ره. توی این مسیر از روستاهای پشرت، کوات و قلعه سر می گذری تا بالاخره به یه سه راهی می رسی که بهش «سه خط» می گن (سه راهی اروست – مال خواست – باداب سورت).

اینجا خیلی ها مسیر اشتباهی رو انتخاب می کنن، پس خوب گوش کن: مسیر سمت چپ (که آسفالته است) بعد از حدود دو کیلومتر به روستای خوشگل اروست می رسه. مسیر آسفالته سمت راست هم به روستای مال خواست می ره. اما مسیر مستقیم که خاکی هم هست و البته تو محدوده روستای اروست قرار داره، همون راهیه که به سمت چشمه ها می ره. این مسیر خاکی حدود سه کیلومتر طول داره. اگه این سه کیلومتر رو کامل طی کنی، ممکنه به روستای دیگه ای برسی، پس حواست باشه!

بعد از حدود سه کیلومتر توی این جاده خاکی، برای رسیدن به چشمه ها دو تا راه دیگه هم هست که هر دو خاکی و سمت چپ جاده اصلی قرار دارن و کیفیت شون هم تقریباً یکیه. یکی از این راه ها که دورتره، قدیمی تره و اون یکی جدیدتر و خصوصی تره که متعلق به یه معدن متروکه است. اول به مسیر معدن برمی خوری. اگه نخواستی از این مسیر بری، می تونی ادامه بدی تا به مسیر قدیمی و عمومی برسی. هر دو این مسیرها به بالای تپه ای می رسن که چشمه ها اونجا قرار گرفتن.

اگه تصمیم گرفتی از جاده خصوصی بری، باید سمت چپ جاده خاکی ای رو بری که از سه خط اومدی. جلوتر که بری، به یه استخر بزرگ ذخیره آب کشاورزی می رسی. کنار این استخر، یه جای مناسب برای پارک ماشین هست و یه جاده خاکی سربالایی که همون جاده معدنه. از اینجا به بعد رو باید پیاده بری، مگه اینکه ماشینت شاسی بلند باشه و بتونی تا بالا بری. حواست باشه چون معدن متروکه است، ممکنه سنگ ریزش داشته باشه، هرچند تا حالا گزارشی نبوده. بالا که رسیدی، یه کانکس نگهبانی می بینی و از اونجا دیگه اجازه ورود ماشین رو نداری. حدود ۳۰ متر جلوتر از کیوسک، خود چشمه های رویایی باداب سورت جلوی چشمات ظاهر می شن.

تجربه می گه اگه ماشین شاسی بلند نداری، از سه خط به بعد می تونی از نیسان های محلی استفاده کنی که شما رو تا نزدیک چشمه ها می برن. اینجوری هم به ماشینت فشار نمیاد، هم راحت تری.

باداب سورت چی داره که خاصه؟ (معجزه زمین شناسی ایران)

چیزی که باداب سورت رو این قدر خاص و منحصربه فرد کرده، ساختار طبیعی و زمین شناسی بی نظیرشه. این چشمه ها یه شاهکار واقعی طبیعت ان که شکل گیری اون ها میلیون ها سال طول کشیده و هر بار که نگاش می کنی، بیشتر مجذوبش می شی.

تولد یک شاهکار (شکل گیری و رنگ ها)

چشمه های باداب سورت هم زمان با آخرین چین خوردگی های رشته کوه البرز توی دوران زمین شناسی چهارم (پلیوستوسن و پلیوسن) شکل گرفتن. همین قدمت و فرآیند طولانی، به این منطقه یه شکوه خاصی داده. حالا این طبقات پلکانی و رنگ های عجیب و غریب از کجا اومده؟

ماجرا اینه که آب های معدنی این چشمه ها، پر از املاح مختلف، به خصوص اکسید آهن هستن. وقتی این آب ها طی سالیان متمادی روی شیب کوه جاری شدن، املاح معدنی رو رسوب دادن و همین رسوبات، لایه به لایه روی هم نشستن و صدها طبقه و ده ها حوضچه پلکانی با رنگ های نارنجی، زرد و قرمز ایجاد کردن. رنگ های نارنجی و قرمز هم از وجود بالای اکسید آهن تو آب نشأت می گیره. این حوضچه ها و طبقات، همون چیزیه که باداب سورت رو شبیه پاموکاله ترکیه کرده و باعث شده همه دنیا اسمش رو بشنون.

چشمه های جون بخش (هر کدوم یه قصه دارن!)

باداب سورت فقط یه چشمه نیست، یه مجموعه از چشمه های مختلفه که هر کدوم آب، رنگ، بو و حتی خواص متفاوتی دارن. اصلی ترین ها دو تا چشمه ان:

• چشمه پرآب و شور (چشمه اول): این چشمه که بزرگ تره، یه استخر با قطر حدود ۱۵ متر و عمق زیاده. آبش حسابی شوره و خیلی ها برای درمان دردهای کمر و پا، مشکلات پوستی، روماتیسم و حتی سردردهای میگرنی سراغش میان. یه نکته جالب درباره این چشمه اینه که به خاطر شوری زیادش، حتی تو زمستون هم یخ نمی زنه!
• چشمه ترش مزه (چشمه دوم): این چشمه بالادست تر و در شمال غربی چشمه شور قرار گرفته. آبش رنگ قرمز و نارنجی داره و طعمش ترشه. اطراف این چشمه، رسوبات آهن زیادی نشستن که باعث شدن رنگش اینقدر خاص باشه.

البته چشمه های کوچیک تر دیگه ای هم تو این منطقه هستن که هر کدوم خواص و ویژگی های خودشون رو دارن و به جذابیت این مجموعه اضافه می کنن. همین تنوع، باعث شده باداب سورت یه پدیده زنده و پویا به نظر برسه.

پوشش گیاهی و جونورای اطراف (همسایه های باداب سورت)

اطراف چشمه های باداب سورت رو درختچه های زرشک وحشی پوشوندن که تو فصل خودشون منظره قشنگی ایجاد می کنن. کمی بالاتر که بری، جنگل های سوزنی برگ سر به فلک کشیده رو می بینی که حسابی حال و هوای کوهستانی به منطقه می دن. این ترکیب از چشمه های رنگی، کوهستان و پوشش گیاهی خاص، یه منظره استثنایی خلق کرده که دل کندن ازش سخته.

از گذشته تا امروز باداب سورت (داستان یه ثبت ملی)

داستان باداب سورت فقط به زیبایی های طبیعیش ختم نمی شه، پشت این چشمه ها یه تاریخچه جالب و البته یه ماجرای پر فراز و نشیب برای حفظ و ثبتش وجود داره که شنیدنش خالی از لطف نیست.

وقتی باداب سورت ملی شد!

حتماً می دونید که باداب سورت امروز یکی از میراث های طبیعی ملی ماست. این اتفاق مهم توی سال ۱۳۸۷ افتاد و بعد از کوه دماوند، به عنوان دومین میراث طبیعی ایران توی فهرست آثار ملی ثبت شد. این ثبت ملی، یه جورایی نفس راحتی بود برای این گنجینه طبیعی، چون نشون می داد که قراره ازش محافظت بشه.

ماجرا اینجا تموم نشد؛ ۴ مرداد ۱۳۹۳، عرصه، حریم و قوانین حفاظتی باداب سورت به صورت دقیق مشخص شد. یعنی چی؟ یعنی هرگونه دست اندازی یا خرابکاری تو این محدوده، جرم محسوب می شه و پیگرد قانونی داره. این کار نشون دهنده تعهد بیشتر برای حفظ این منطقه حساس بود.

شنیده ها حاکی از اینه که اوایل قرار بوده اطراف این چشمه ها هتل و امکانات دیگه ای ساخته بشه که می تونست به کلی باداب سورت رو نابود کنه. اما خدا رو شکر، با همت مردم محلی و دوستداران طبیعت، جلوی این تخریب ها گرفته شد و این منطقه تونست جایگاه ملی خودش رو پیدا کنه. این داستان نشون می ده که چقدر همت و اراده مردمی می تونه برای حفظ میراث طبیعی کشورمون مهم باشه.

شهرت جهانی (پاموکاله رو هم می شناسید؟)

باداب سورت فقط توی ایران معروف نیست، تو سطح جهانی هم اسم و رسم داره. می دونید که بعد از پاموکاله ترکیه، باداب سورت دومین چشمه آب شور پلکانی دنیاست. این مقایسه باعث شده چشم خیلی از گردشگران و کارشناسان محیط زیست به سمت ایران و این پدیده بی نظیرش خیره بشه.

یه خبر خوب اینه که برنامه هایی برای ثبت جهانی باداب سورت به عنوان یه ژئوپارک جهانی در دست بررسیه. حتی صحبت از اینه که با پاموکاله ترکیه «خواهرخوانده» بشه که می تونه شهرت جهانیش رو خیلی بیشتر کنه و پای گردشگران بیشتری رو به اینجا باز کنه. این پتانسیل جهانی، مسئولیت ما رو برای حفظ و مراقبت ازش بیشتر می کنه.

قصه های قدیمی از کشف و تلاش

اطلاعات دقیقی از کشف باداب سورت توی متون قدیمی و کتب تاریخی کمتر پیدا می شه. اما اون طور که سینه به سینه نقل شده، یه کوهنورد این چشمه ها رو کشف کرده. خب اینطور گنجینه ها معمولاً توسط افراد کنجکاو و ماجراجو پیدا می شن. مهم اینه که حالا این میراث ارزشمند به دست ما رسیده و باید حسابی ازش مراقبت کنیم. شایعاتی هم که هر از گاهی درباره خشک شدن این چشمه ها شنیده می شه، اصلاً پایه و اساسی نداره و باداب سورت، هنوز هم پرآب و زنده ست، حتی توی خشک سالی ها.

باداب سورت، یه جورایی نماد تاب آوری طبیعت ایرانه. حتی تو بدترین شرایط خشکسالی هم پرآبه و این نشون دهنده ساختار زمین شناسی فوق العاده پیچیده و مقاومی هستش.

کی بریم باداب سورت؟ (بهترین زمان برای یه سفر رویایی)

شاید برات سوال پیش بیاد که حالا بهترین موقع برای دیدن این زیبایی ها کیه؟ راستش باداب سورت توی تمام فصول سال قشنگی های خاص خودش رو داره، ولی هر فصلی یه سری مزیت و چالش داره که باید بدونی.

بهار، تابستون، پاییز، زمستون (هر فصل یه جور قشنگه!)

• بهار (به ویژه اردیبهشت): اگه دنبال اوج سرسبزی و طراوت طبیعت هستی و می خوای چشمه ها رو تو پرآب ترین حالت خودشون ببینی، بهار بهترین زمانه. مخصوصاً اردیبهشت ماه که هوا حسابی دلپذیره و منظره های اطراف جون می دن برای عکاسی. خستگی یه سال رو می تونی با دیدن این همه زیبایی از تنت در بیاری.
• تابستون: توی تابستون، آبدهی چشمه ها کمی کم می شه و آفتاب هم معمولاً تنده. اگه تو این فصل می ری، حتماً کلاه و کرم ضدآفتاب یادت نره و حسابی آب همراه خودت داشته باش. مزیت تابستون اینه که روزا بلندترن و وقت بیشتری برای گشت و گذار داری.
• پاییز و زمستون: تو فصول سرد، رنگ چشمه ها به قرمزی و نارنجی مایل تر می شه و یه زیبایی خاص و متفاوت دارن. هوا هم معمولاً خنک تره. ولی باید حواست به مسیر دسترسی باشه؛ ممکنه تو بارون و برف، جاده خاکی سخت تر بشه و نیاز به ماشین مناسب تری داشته باشی. اگه اهل ماجراجویی هستی، پاییز و زمستون باداب سورت هم دیدنیه.

طلوع و غروب خورشید (نقاشی خدا روی آب)

جدا از انتخاب فصل، ساعت بازدید هم خیلی روی تجربه ات تاثیر داره. اگه می تونی، حتماً سعی کن طلوع یا غروب آفتاب رو توی باداب سورت تجربه کنی. تلالو نور خورشید روی حوضچه های رنگی و انعکاسش توی آب، به همراه سایه روشن طبیعت اطراف، یه منظره جادویی و بی نظیر خلق می کنه که تا عمر داری فراموشت نمی شه. انگار که خدا خودش نشسته و داره با نور و رنگ، یه نقاشی بی نقص می کشه.

امکانات و نکات مهم بازدید (چی با خودمون ببریم؟)

سفر به باداب سورت مثل سفر به یه جای بکر و دست نخورده است. یعنی نباید انتظار امکانات رفاهی کامل مثل پارک ها و مناطق گردشگری شهری رو داشته باشی. پس باید حسابی آماده باشی و بدونی چی با خودت ببری و چه نکاتی رو رعایت کنی.

وضع امکانات رفاهی (واقعیت های موجود!)

متاسفانه، باداب سورت از نظر امکانات رفاهی خیلی توسعه یافته نیست و باید خودت رو برای کمبودهایی آماده کنی:

• سرویس بهداشتی: یه سرویس بهداشتی پایین مسیر و نزدیک پارکینگ هست، ولی خیلی از گردشگرها گزارش دادن که آب یا مایع دستشویی نداره. پس بهتره دستمال و ضدعفونی کننده همراهت باشه.
• فروشگاه و مرکز خرید: تو خود منطقه باداب سورت هیچ فروشگاه یا سوپرمارکتی نیست. پس قبل از اینکه به چشمه ها برسی، مایحتاجت رو از روستاهای سر راه مثل اروست تهیه کن. آب آشامیدنی هم اونجا پیدا نمی شه، پس حتماً چند بطری آب همراهت داشته باش.
• پارکینگ: یه فضای پارکینگ هست که البته ممکنه برای اون حجم زیاد بازدیدکننده کافی نباشه. هزینه ای هم برای پارکینگ ازت می گیرن که جدا از بلیط ورودیه .
• کیوسک نگهبانی: یه کیوسک نگهبانی هم تو ورودی اصلی هست که ورود و خروج رو کنترل می کنه.

ساعت بازدید و هزینه ورودی (جیب مون چقدر خالی می شه؟)

ساعات بازدید از باداب سورت معمولاً از ۶:۳۰ صبح تا ۸:۳۰ شب (۲۰:۳۰) هستش. البته این ساعات ممکنه تو فصول مختلف سال تغییر کنه، چون اونجا روشنایی کافی وجود نداره و تو تاریکی شب، بازدید خطرناکه. بهتره قبل از حرکت، از ساعت دقیق بازدید مطمئن بشی.

در حال حاضر (که سال ۱۴۰۳ هستیم)، هزینه بلیط ورودی برای هر نفر حدود ۲۳ هزار تومانه. یادت باشه که این هزینه جدا از هزینه پارکینگ و کرایه نیسان های محلیه که اگه از اون ها استفاده کنی، باید اون رو هم حساب کنی.

توصیه های دوستانه برای حفظ باداب سورت (مواظب طبیعت باشیم!)

باداب سورت یه گنجینه ملیه و همه ما وظیفه داریم ازش مراقبت کنیم. پس لطفاً این نکات رو جدی بگیر:

• حفظ محیط زیست: به هیچ عنوان زباله روی زمین یا توی چشمه ها نریز. سطل زباله هست، ازش استفاده کن. کیسه زباله هم همراهت داشته باش تا اگه سطل ها پر بودن، زباله هات رو با خودت برگردونی.
• عدم روشن کردن آتش: روشن کردن آتش تو حوالی چشمه ها ممنوعه و می تونه به پوشش گیاهی آسیب بزنه.
• ورود حیوانات خانگی: ورود حیوانات خانگی به محوطه اصلی چشمه ها ممنوعه.
• ایمنی: وقتی روی پلکان ها و حوضچه ها راه می ری، حسابی مراقب باش، چون ممکنه لیز باشن. از دویدن و شوخی های خطرناک دوری کن.
• عدم تخریب: خیلی مهمه که روی حوضچه ها و پلکان ها راه نری و بهشون دست نزنی. این ساختارها خیلی حساسن و هر آسیبی می تونه بهشون صدمه جدی بزنه. یادت باشه، اینجا یه موزه طبیعیه.
• وسایل مورد نیاز:
  • آب آشامیدنی و خوراکی کافی
  • کرم ضدآفتاب و کلاه
  • کفش مناسب برای پیاده روی تو مسیرهای خاکی و روی پلکان ها
  • لباس مناسب فصل
  • کیسه زباله
  • کیت کمک های اولیه کوچک
• احترام به قوانین: به تابلوهای راهنما و توصیه های نگهبانان احترام بذار. این قوانین برای حفظ امنیت تو و سلامت باداب سورت هستن.

کجا بمونیم؟ (اقامتگاه های نزدیک باداب سورت)

اگه دلت می خواد شب رو هم نزدیک باداب سورت بمونی و از هوای بکر و آسمون پرستاره اش لذت ببری، چند تا گزینه داری:

کمپینگ و خانه های روستایی

بیشتر گردشگرها ترجیح می دن تو مناطق عمومی اطراف روستای اروست چادر بزنن و کمپ کنن. این کار هم بهت آزادی عمل می ده، هم تجربه ای متفاوت از سفر رو برات رقم می زنه. فقط حواست باشه که کمپینگ توی حریم چشمه ها و زمین های کشاورزی ممنوعه و باید به حریم خصوصی روستاییان احترام بذاری. قبل از زدن چادر، مطمئن شو که تو یه فضای مجاز و امن کمپ می کنی.

اگه اهل کمپینگ نیستی یا دنبال جای راحت تری می گردی، تو روستای اروست و روستاهای اطرافش، یه سری خونه روستایی هست که برای اجاره شبانه به مسافرها آماده شده. این خونه ها معمولاً امکانات ساده ای دارن، ولی می تونی تجربه زندگی محلی رو داشته باشی و با مهمان نوازی روستاییان آشنا بشی. بهتره قبل از سفر، درباره وجود این خونه ها و هزینه هاشون اطلاعات بگیری.

هتل ها و اقامتگاه های بومگردی

اگه دلت یه اقامت راحت تر و با امکانات بیشتری می خواد، می تونی شب رو توی شهر ساری بمونی. ساری هتل ها و اقامتگاه های مختلفی داره که می تونی با توجه به بودجه و سلیقه ات انتخاب کنی. البته برای این گزینه، باید حدود ۱۰۰ کیلومتر از باداب سورت فاصله بگیری. اقامتگاه های بومگردی هم تو روستاهای اطراف (اگه پیدا بشن) می تونن گزینه خوبی باشن که هم امکانات نسبتاً خوبی دارن و هم حال و هوای بومی منطقه رو حس می کنی.

به هر حال، انتخاب با خودته که چه نوع اقامتی رو ترجیح می دی. مهم اینه که قبل از رسیدن به مقصد، از محل اقامتت مطمئن باشی تا توی دل کوهستان و اون هم بعد از یه سفر طولانی، به مشکل برنخوری.

باداب سورت تنها نیست! (خواهر و برادرای جهانیش)

باداب سورت ایران واقعاً یه پدیده خاص و بی نظیره، اما این نوع چشمه های پلکانی تراورتنی فقط توی ایران پیدا نمی شن. تو نقاط دیگه دنیا هم گنجینه هایی شبیه باداب سورت وجود دارن که دیدنشون خالی از لطف نیست:

• پاموکاله، ترکیه: احتمالاً اسم پاموکاله رو بیشتر از بقیه شنیدی. این جاذبه طبیعی تو جنوب غربی ترکیه قرار داره و به «قلعه پنبه ای» معروفه. پاموکاله هم مثل باداب سورت، تراورتن های سفیدرنگ و حوضچه های پلکانی داره که از رسوبات آب های معدنی تشکیل شدن و یه منظره فوق العاده رو به وجود آوردن.
• ایوان های مطبق سفید و صورتی، نیوزیلند: متاسفانه این ایوان ها که توی نیوزیلند بودن، در اثر فوران آتشفشان تو سال ۱۸۸۶ از بین رفتن، اما تو زمان خودشون به زیبایی باداب سورت و پاموکاله بودن.
• بایشوایتای (Baishuitai)، چین: این تراورتن های پلکانی تو استان یون نان چین قرار دارن و به «تراس های آب سفید» معروفن. بایشوایتای هم از چشمه های آب معدنی غنی از کربنات کلسیم تشکیل شده.
• باگنی سان فیلیپو (Bagni San Filippo)، ایتالیا: تو منطقه توسکانی ایتالیا، چشمه های آب گرمی هستن که تراورتن های سفیدی به اسم «نهنگ سفید» رو ایجاد کردن. این جا هم یه نمونه جذاب از پدیده های تراورتنیه.
• منطقه سنگ زرد (Yellowstone)، آمریکا: اگرچه یلوستون بیشتر به خاطر آب فشان هایش معروفه، اما تراس های تراورتنی زیبایی مثل «ماموت هات اسپرینگز» هم داره که از رسوب مواد معدنی چشمه های آب گرم تشکیل شدن.
• هیرو ال آگوا (Hierve el Agua)، مکزیک: این مجموعه هم شامل دوتا آبشار سنگی می شه که از رسوب مواد معدنی چشمه ها به وجود اومدن و شبیه آبشارهایی هستن که در طول زمان یخ زدن!

این نمونه ها نشون می دن که باداب سورت چقدر خاصه و در کنار این خواهر و برادرای جهانیش، یه جایگاه ویژه داره. دیدن عکس ها و فیلم های این مناطق هم می تونه بهت کمک کنه تا بهتر زیبایی باداب سورت رو درک کنی.

حرف آخر (یه قول به طبیعت!)

خب، رسیدیم به آخر این سفر مجازی به باداب سورت ایران. دیدیم که این چشمه های پلکانی رنگارنگ، فقط یه جای قشنگ برای عکاسی نیستن، بلکه یه تاریخ زنده زمین شناسی ان که میلیون ها سال طول کشیده تا به این شکل بی نظیر دربیان. باداب سورت نه فقط یه جاذبه گردشگری، بلکه یه میراث طبیعی ارزشمنده که باید با تمام وجود ازش مراقبت کنیم.

امیدوارم این راهنمای جامع و دوستانه به دردت خورده باشه و کمکت کنه تا یه سفر بی نظیر و فراموش نشدنی به باداب سورت داشته باشی. یادمون نره که زیبایی های طبیعت، امانت هایی هستن تو دست ما که باید اون ها رو سالم به نسل های بعدی برسونیم. پس اگه تصمیم گرفتی به باداب سورت بری، لطفاً یه بازدید مسئولانه داشته باش؛ زباله نریز، به ساختار چشمه ها دست نزن و فقط رد پای خوب از خودت به جا بذار.

اگه تاحالا به باداب سورت رفتی یا سوالی برات پیش اومده، حتماً تجربه ها و نظراتت رو با ما به اشتراک بذار. با کمک هم می تونیم اطلاعات کامل تری رو به بقیه مسافرها بدیم و از این گنجینه ملی بهتر مراقبت کنیم. سفرت خوش!