اندیکاتور pivot point

اندیکاتور پیوت پوینت (Pivot Point) یک ابزار تحلیل تکنیکال کاربردی است که به معامله گران کمک می کند تا نقاط برگشتی احتمالی قیمت، سطوح حمایت و مقاومت کلیدی را در بازارهای مالی شناسایی کنند. در دنیای پرهیجان و پرنوسان بازارهای مالی، جایی که قیمت ها در چشم بر هم زدنی بالا و پایین می شوند، پیدا کردن نقاط مهم و کلیدی برای ورود و خروج به معامله، مثل پیدا کردن یک گنج باارزش است. ابزارهای زیادی برای این کار وجود دارد، اما یکی از قدرتمندترین و البته ساده ترین آن ها، اندیکاتور پیوت پوینت است. این مقاله یک راهنمای کامل و جامع درباره پیوت پوینت به شما ارائه می دهد تا بتوانید با خیال راحت از این ابزار در معاملات تان استفاده کنید. از تعریف و انواع مختلف آن گرفته تا فرمول های محاسباتی، روش های نصب در پلتفرم های مختلف و حتی استراتژی های معاملاتی که با ترکیب این اندیکاتور و بقیه ابزارها می توانید به کار ببرید. پس آماده باشید که با هم سری به دنیای پیوت پوینت بزنیم و از صفر تا صد آن را یاد بگیریم.

پیوت پوینت (Pivot Point) چیست؟

پیوت پوینت، که بهش نقطه محوری هم می گویند، در واقع یک میانگین از قیمت های مهم روز قبل است؛ یعنی میانگین بالاترین قیمت (High)، پایین ترین قیمت (Low) و قیمت بسته شدن (Close) یک دارایی در دوره زمانی قبلی. حالا با استفاده از همین عدد مرکزی، یک سری سطوح حمایت و مقاومت در آینده پیش بینی می شوند. فکرش را بکنید، یک نقطه و چند خط که به شما می گویند قیمت در کدام نواحی ممکن است واکنش نشان دهد، برگردد یا به راهش ادامه دهد!

این اندیکاتور بیشتر به درد معامله گرانی می خورد که روزانه یا کوتاه مدت ترید می کنند. پیوت پوینت به آن ها کمک می کند تا سریع بفهمند روند کلی بازار چطور است و کجا ممکن است قیمت ها برگردند. خیلی از بزرگان بازار از این ابزار برای تعیین نقاط ورود، حد ضرر و حد سودشان استفاده می کنند. از بورس و کالا گرفته تا فارکس، همه جا پای این اندیکاتور در میان است.

پیوت پوینت یک اندیکاتور پیشرو (Leading) است، نه پسرو (Lagging)؛ یعنی قبل از اینکه اتفاقی بیفتد، می تواند به شما سرنخ هایی بدهد، نه بعد از آن!

مهم ترین ویژگی های اندیکاتور pivot point:

• به درد معامله گران روزانه می خورد.
• برای شناسایی روندها و برگشت های قیمت استفاده می شود.
• در بازارهای مختلف مثل سهام، کالا و فارکس کاربرد دارد.
• سطوحی را نشان می دهد که در آن ها احساسات بازار (صعودی یا نزولی) ممکن است تغییر کند.
• کمک می کند تا نقاط ورود، حد ضرر و حد سود را مشخص کنید.

چرا اندیکاتور پیوت پوینت یک ابزار کلیدی برای معامله گران است؟

شاید بپرسید خب چرا بین این همه اندیکاتور، باید پیوت پوینت را جدی بگیریم؟ راستش را بخواهید، این اندیکاتور مزایای مهمی دارد که خیلی به کار معامله گرها می آید. اول از همه، پیوت پوینت مثل یک چراغ راهنما عمل می کند و به شما کمک می کند تا خیلی سریع جهت کلی بازار را تشخیص دهید. اگر قیمت بالای نقطه پیوت مرکزی باشد، معمولاً بازار صعودی است و برعکس.

دوم اینکه، این اندیکاتور نقاط ورود و خروج احتمالی را با دقت خوبی نشان می دهد. یعنی می توانید برنامه ریزی کنید که کجا بخرید و کجا بفروشید. این خودش یعنی کلی صرفه جویی در زمان و جلوگیری از ضررهای بی مورد. سومین مزیت بزرگ پیوت پوینت، کمک به مدیریت ریسک است. با استفاده از سطوح حمایت و مقاومتی که این اندیکاتور نشان می دهد، می توانید حد ضرر و حد سود خود را طوری تنظیم کنید که معامله هایتان با ریسک کمتری انجام شوند و سودتان هم محافظت شود.

و بالاخره، یادتان باشد که پیوت پوینت یک ابزار پیشرو است. یعنی بر خلاف بعضی اندیکاتورها که بعد از اتفاق افتادن یک حرکت قیمت، سیگنال می دهند، پیوت پوینت می تواند قبل از وقوع، احتمال تغییر روند را به شما نشان دهد. این ویژگی برای معامله گرانی که می خواهند از تغییرات بازار جا نمانند، واقعاً حیاتی است.

مقایسه اندیکاتور pivot point با ابزارهای مشابه (مثل فیبوناچی)

حتماً اسم فیبوناچی را هم در تحلیل تکنیکال شنیده اید. خب، اندیکاتور پیوت پوینت و ابزارهای فیبوناچی هر دو یک کار مشترک انجام می دهند: سطوح افقی حمایت و مقاومت را روی نمودار قیمت نشان می دهند. اما تفاوت های اساسی هم با هم دارند که دانستنش خالی از لطف نیست.

اصلی ترین تفاوت در نحوه محاسبه است. فیبوناچی از نسبت های خاص خودش (مثل 38.2%، 50%، 61.8% و…) استفاده می کند که این نسبت ها بر اساس یک حرکت قیمتی (مثلاً از کف تا سقف یا برعکس) کشیده می شوند. یعنی شما یک موج را انتخاب می کنید و فیبوناچی بر اساس آن موج، سطوح را نشان می دهد. اما پیوت پوینت اینطور نیست؛ پیوت پوینت بر اساس قیمت های روز قبل (High, Low, Close) محاسبه می شود و یک سری سطوح ثابت را نشان می دهد که مستقل از حرکت خاصی هستند.

این تفاوت باعث می شود که پیوت پوینت بیشتر به درد معامله گرانی بخورد که می خواهند روزانه یا هفتگی تصمیم بگیرند، چون محاسباتش بر اساس داده های دوره های زمانی نزدیک تر انجام می شود. در حالی که فیبوناچی می تواند برای تحلیل های بلندمدت تر یا برای بررسی اصلاحات یک روند بزرگ تر هم مفید باشد. البته این دو ابزار اصلاً رقیب هم نیستند! خیلی وقت ها معامله گرهای حرفه ای این دو را با هم ترکیب می کنند تا سیگنال های قوی تری بگیرند. مثلاً اگر یک سطح حمایت فیبوناچی دقیقاً روی یک سطح S1 پیوت پوینت بیفتد، آن سطح حمایت اعتبار خیلی بالاتری پیدا می کند.

انواع اندیکاتور pivot point: راهنمای کامل (همراه با فرمول و مثال)

فکر نکنید پیوت پوینت فقط یک مدل دارد! این اندیکاتور مثل یک خانواده بزرگ است و چند نوع مختلف دارد که هر کدام روش محاسبه و کاربردهای خاص خودشان را دارند. بیایید با هم با پنج نوع رایج پیوت پوینت آشنا شویم:

1. پیوت پوینت استاندارد (Standard/Traditional)
2. پیوت پوینت وودی (Woodie’s)
3. پیوت پوینت کاماریلا (Camarilla)
4. پیوت پوینت فیبوناچی (Fibonacci)
5. پیوت پوینت دیمارک (DeMark)

پیوت پوینت استاندارد (Standard/Traditional Pivot Point)

این همان پدرخوانده پیوت پوینت هاست که همه چیز از آن شروع شد. محاسبه اش هم خیلی ساده است و بر اساس میانگین قیمت های High، Low و Close دوره قبلی انجام می شود. این پیوت مرکزی (P) نقطه اصلی است و بعد از آن، سه سطح مقاومت (R1, R2, R3) و سه سطح حمایت (S1, S2, S3) محاسبه می شوند.

فرمول های محاسبه پیوت پوینت استاندارد:

• P (Pivot Point): (High + Low + Close) / 3
• R1 (Resistance 1): (P × 2) – Low
• R2 (Resistance 2): P + (High – Low)
• R3 (Resistance 3): R1 + (High – Low)
• S1 (Support 1): (P × 2) – High
• S2 (Support 2): P – (High – Low)
• S3 (Support 3): S1 – (High – Low)

تفسیر این سطوح هم ساده است: اگر قیمت بالای P باشد، یعنی بازار صعودی است و ممکن است به سمت R1، R2 و R3 حرکت کند. برعکس، اگر زیر P باشد، یعنی بازار نزولی است و ممکن است به سمت S1، S2 و S3 برود. هر چقدر سطح بالاتر باشد (مثلاً R3)، مقاومت قوی تر است و هر چقدر پایین تر باشد (مثلاً S3)، حمایت قوی تر.

پیوت پوینت وودی (Woodie’s Pivot Point)

پیوت پوینت وودی کمی متفاوت است. فرق اصلی اش اینجاست که وزن بیشتری به قیمت بسته شدن (Close) می دهد. یعنی قیمت بسته شدن دوره قبلی، نقش مهم تری در محاسبه پیوت مرکزی و بقیه سطوح دارد. این کار باعث می شود که این نوع پیوت پوینت بیشتر به تغییرات قیمتی اخیر حساس باشد و شبیه به اندیکاتورهای میانگین متحرک نمایی (EMA) عمل کند.

فرمول های محاسبه پیوت پوینت وودی:

• P (Pivot Point): (High + Low + 2 × Close) / 4
• R1 (Resistance 1): (2 × P) – Low
• R2 (Resistance 2): P + (High – Low)
• S1 (Support 1): (2 × P) – High
• S2 (Support 2): P – (High – Low)

با توجه به اینکه قیمت بسته شدن اهمیت بیشتری دارد، پیوت پوینت وودی می تواند سیگنال های قوی تری برای برگشت های قیمتی در کوتاه مدت صادر کند.

پیوت پوینت کاماریلا (Camarilla Pivot Point)

پیوت پوینت کاماریلا که برای اولین بار در دهه 1980 معرفی شد، یک ابزار جذاب برای معامله گرانی است که دنبال نقاط ورود و خروج دقیق می گردند. تفاوت اصلی اش با بقیه این است که به جای سه سطح حمایت و مقاومت، چهار سطح حمایت (S1 تا S4) و چهار سطح مقاومت (R1 تا R4) دارد. این سطوح معمولاً خیلی نزدیک به قیمت بسته شدن روز قبل هستند.

فرمول های محاسبه پیوت پوینت کاماریلا:

• R4: (Close – Open) × 1.1 + Close
• R3: (High – Low) × 1.1 / 2 + Close
• R2: (High – Low) / 6 + Close
• R1: (High – Low) / 12 + Close
• S1: Close – (High – Low) / 12
• S2: Close – (High – Low) / 6
• S3: Close – (High – Low) × 1.1 / 2
• S4: Close – (Close – Open) × 1.1

کاماریلا بیشتر برای معاملات برگشتی (Reversal Trades) استفاده می شود. مثلاً اگر قیمت به R3 رسید و برگشت، یک سیگنال فروش قوی است و اگر به S3 رسید و برگشت، یک سیگنال خرید قوی. این سطوح با ضرایب اعشاری خاصی محاسبه می شوند که باعث دقت بیشتر آن ها می شود. معامله گران روزانه با استفاده از این سطوح می توانند نقاط مناسبی برای ورود به معامله پیدا کنند و سودهای خوبی به دست بیاورند.

پیوت پوینت فیبوناچی (Fibonacci Pivot Point)

این نوع پیوت پوینت، اسمش هم خودش را لو می دهد! یعنی ترکیبی از پیوت پوینت و سطوح اصلاحی فیبوناچی. سطوح حمایت و مقاومت در این روش با ضرب کردن دامنه ی قیمتی روز قبل (High – Low) در نسبت های فیبوناچی (مثل 38.2%، 61.8% و 100%) و اضافه یا کم کردن آن از پیوت مرکزی، محاسبه می شوند.

فرمول های محاسبه پیوت پوینت فیبوناچی:

• P (Pivot Point): (High + Low + Close) / 3
• R1: P + (0.382 × (High – Low))
• R2: P + (0.618 × (High – Low))
• R3: P + (1.000 × (High – Low))
• S1: P – (0.382 × (High – Low))
• S2: P – (0.618 × (High – Low))
• S3: P – (1.000 × (High – Low))

معامله گرها از پیوت فیبوناچی وقتی استفاده می کنند که می خواهند علاوه بر سطوح پیوت، اعتبار فیبوناچی را هم به تحلیل شان اضافه کنند. مثلاً اگر یک الگوی کندل استیک برگشتی روی یک سطح S2 فیبوناچی پیوت پوینت شکل بگیرد، سیگنال خرید خیلی معتبرتر می شود.

پیوت پوینت دیمارک (DeMark Pivot Point)

پیوت پوینت دیمارک، که توسط تام دیمارک معرفی شد، نسبت به بقیه کمی پیچیده تر است. این روش بر اساس رابطه بین قیمت باز شدن (Open) و بسته شدن (Close) دارایی محاسبه می شود. یعنی بسته به اینکه قیمت بسته شدن بالاتر یا پایین تر از قیمت باز شدن باشد، یا با آن برابر باشد، فرمول محاسبه X تغییر می کند و از روی X هم سطوح حمایت و مقاومت به دست می آیند.

فرمول های محاسبه پیوت پوینت دیمارک:

• اگر Close > Open باشد، X = (High × 2) + Low + Close
• اگر Close X = High + (Low × 2) + Close
• اگر Close = Open باشد، X = High + Low + (Close × 2)

بعد از محاسبه X، سطوح به این صورت به دست می آیند:

• Pivot Point Value: X / 4
• R1 (Resistance 1): (X / 2) – Low
• S1 (Support 1): (X / 2) – High

پیوت پوینت دیمارک معمولاً فقط یک سطح حمایت و یک سطح مقاومت اصلی دارد و به جای میانگین، بر تفاضل قیمت ها تاکید می کند. این پیوت پوینت برای معامله گرانی مناسب است که دنبال یک رویکرد متفاوت و کمی پیچیده تر برای پیش بینی نقاط برگشت هستند.

نحوه استفاده و استراتژی های معاملاتی با اندیکاتور pivot point

خب، حالا که انواع پیوت پوینت ها را شناختیم، وقت آن است که ببینیم چطور می توانیم از این ابزار قدرتمند در معاملات واقعی مان استفاده کنیم. فقط دانستن فرمول ها کافی نیست، باید بلد باشیم چطور آن ها را به عمل تبدیل کنیم!

شناسایی روند

یکی از ساده ترین و اولین کارهایی که می توانید با پیوت پوینت انجام دهید، تشخیص روند کلی بازار است. اگر قیمت بالای نقطه پیوت مرکزی (P) معامله شود، نشانه این است که روند بازار صعودی است و احساسات بازار به سمت خرید متمایل است. در این حالت، شما هم باید دنبال موقعیت های خرید باشید. برعکس، اگر قیمت زیر نقطه پیوت مرکزی باشد، بازار نزولی است و بهتر است به فکر فروش باشید. به همین سادگی می توانید جهت کلی بازار را در هر دوره زمانی تشخیص دهید.

تعیین نقاط ورود و خروج

سطوح حمایت (S) و مقاومت (R) پیوت پوینت، بهترین مکان ها برای پیدا کردن نقاط ورود و خروج به معامله هستند:

1. معاملات برگشتی (Reversal Trades): وقتی قیمت به یک سطح مقاومت (مثل R1، R2) می رسد و نشانه های برگشت (مثلاً با کندل های برگشتی) از خودش نشان می دهد، یعنی احتمالاً قیمت قرار است رو به پایین برگردد و این یک فرصت فروش است. به همین ترتیب، اگر قیمت به یک سطح حمایت (مثل S1، S2) برسد و برگردد، یک فرصت خرید خوب است.
2. معاملات شکست (Breakout Trades): گاهی اوقات، قیمت با قدرت زیادی از یک سطح پیوت (چه حمایت و چه مقاومت) عبور می کند. این نشان دهنده این است که روند قوی است و ممکن است به سمت سطح بعدی پیوت حرکت کند. در این حالت، می توانید با شکست سطح، وارد معامله شوید و به دنبال سود باشید.

تنظیم حد ضرر (Stop Loss) و حد سود (Take Profit) با استفاده از سطوح پیوت

مدیریت ریسک در معامله گری حرف اول را می زند. پیوت پوینت در این زمینه هم به شما کمک می کند. می توانید حد ضرر خود را کمی پایین تر از یک سطح حمایت (برای معاملات خرید) یا کمی بالاتر از یک سطح مقاومت (برای معاملات فروش) قرار دهید. این کار باعث می شود اگر بازار خلاف جهت پیش بینی شما حرکت کرد، ضررتان محدود باشد.

برای حد سود هم می توانید از سطوح پیوت بعدی استفاده کنید. مثلاً اگر در S1 خرید کرده اید، R1 یا R2 می تواند نقطه خوبی برای برداشت سود باشد. این کار به شما یک هدف مشخص می دهد و از طمع کردن بی مورد جلوگیری می کند.

کاربرد پیوت پوینت در تایم فریم های مختلف

پیوت پوینت را می توانید در تایم فریم های مختلف استفاده کنید:

• پیوت روزانه: برای معامله گران روزانه (Day Traders) و نوسان گیرانی که در تایم فریم های 5 تا 30 دقیقه ای کار می کنند، پیوت های روزانه (که بر اساس داده های روز قبل محاسبه می شوند) بسیار کاربردی هستند.
• پیوت هفتگی: معامله گران سوئینگ (Swing Traders) که پوزیشن هایشان را برای چند روز یا یک هفته باز نگه می دارند، از پیوت های هفتگی (محاسبه شده بر اساس داده های هفته قبل) استفاده می کنند. این پیوت ها در تایم فریم های ساعتی تا روزانه دیده می شوند.
• پیوت ماهانه: برای معامله گران بلندمدت و سرمایه گذاران که دید وسیع تری به بازار دارند، پیوت های ماهانه (بر اساس داده های ماه قبل) مناسب هستند. این پیوت ها در تایم فریم های روزانه یا هفتگی کاربرد دارند.

ترکیب اندیکاتور pivot point با سایر ابزارها برای افزایش دقت

هیچ اندیکاتوری به تنهایی معجزه نمی کند، حتی پیوت پوینت هم باید با بقیه ابزارها ترکیب شود تا سیگنال های قوی تر و قابل اعتمادتری به شما بدهد. اصلاً رمز موفقیت در بازارهای مالی، استفاده هوشمندانه و ترکیبی از ابزارهای مختلف است.

ترکیب با میانگین متحرک (SMA/EMA)

میانگین متحرک ها می توانند روند کلی بازار را به خوبی نشان دهند. وقتی پیوت پوینت را با میانگین متحرک ترکیب می کنید، یک فیلتر قوی برای سیگنال هایتان دارید. مثلاً اگر قیمت بالای پیوت مرکزی و بالای میانگین متحرک 50 روزه باشد، این یک تایید قوی برای روند صعودی است. می توانید این قوانین را برای خودتان بنویسید:

• اگر میانگین متحرک به سمت بالا متمایل شد، فقط پوزیشن خرید باز کنید.
• اگر میانگین متحرک به سمت پایین متمایل شد، فقط پوزیشن فروش باز کنید.
• حالا اگر قیمت با برخورد به سطح پیوت معکوس شد، صبر کنید تا بار دوم هم همین اتفاق تکرار شود تا اعتبار آن سطح را تایید کند.

ترکیب با RSI/MACD

اسیلاتورها مثل RSI (Relative Strength Index) و MACD (Moving Average Convergence Divergence) به شما کمک می کنند تا قدرت حرکت قیمت و نقاط اشباع خرید و فروش را تشخیص دهید. ترکیب این ها با پیوت پوینت می تواند سیگنال های واگرایی را تایید کند. مثلاً اگر قیمت به یک سطح مقاومت پیوت پوینت برسد و RSI هم نشانه های اشباع خرید یا واگرایی نزولی بدهد، این یک سیگنال فروش قوی و معتبر است.

ترکیب با الگوهای کندل استیک و الگوهای قیمتی کلاسیک

الگوهای کندل استیک (مثل چکش، ستاره صبحگاهی، پوشا) و الگوهای قیمتی کلاسیک (مثل سر و شانه، مثلث) هم ابزارهای فوق العاده ای برای تایید سیگنال های پیوت پوینت هستند. وقتی قیمت به یک سطح حمایت یا مقاومت پیوت پوینت می رسد و همزمان یک الگوی برگشتی کندل استیک هم شکل می گیرد، احتمال برگشت قیمت خیلی بیشتر می شود.

یک نکته خیلی مهم: حواستان باشد که اندیکاتورهایی با کارکرد مشابه را با هم ترکیب نکنید. مثلاً استفاده از چند اسیلاتور که تقریباً یک چیز را نشان می دهند، فقط نمودارتان را شلوغ می کند و ممکن است گیج تان کند. همیشه سعی کنید اندیکاتورهایی را با هم ترکیب کنید که مکمل هم باشند و اطلاعات متفاوتی به شما بدهند.

نصب و تنظیمات اندیکاتور pivot point در پلتفرم های معاملاتی

خب، حالا که حسابی با پیوت پوینت آشنا شدیم، وقت آن است که ببینیم چطور می توانیم این اندیکاتور را روی نمودار خودمان بیاوریم و از آن استفاده کنیم. خوشبختانه، پیوت پوینت یکی از اندیکاتورهای پرکاربرد است و در بیشتر پلتفرم های معاملاتی معروف، به راحتی پیدا و نصب می شود.

متاتریدر 4 و 5 (MetaTrader 4 & 5)

متاتریدر یکی از محبوب ترین پلتفرم ها بین معامله گران فارکس است. شما می توانید اندیکاتور پیوت پوینت را به دو روش در متاتریدر نصب کنید:

1. به صورت پیش فرض: در متاتریدرهای جدید، گاهی اوقات اندیکاتور pivot point به صورت پیش فرض در بخش اندیکاتورهای سفارشی (Custom Indicators) یا حتی در لیست اصلی اندیکاتورها وجود دارد. کافی است به بخش

   Insert > Indicators > Custom

   یا

   Insert > Indicators > Oscillators

   بروید و دنبال Pivot Points بگردید.

2. نصب دستی: اگر پیوت پوینت پیش فرض را پیدا نکردید یا می خواهید یک نسخه خاص از آن را نصب کنید (مثلاً نسخه ای که قابلیت های بیشتری دارد)، باید فایل اندیکاتور (معمولاً با پسوند .ex4 برای MT4 و .ex5 برای MT5) را دانلود کنید. بعد مراحل زیر را دنبال کنید:
   1. فایل دانلود شده را از حالت فشرده خارج کنید.
   2. در متاتریدر، به منوی

      File > Open Data Folder

      بروید.

   3. پوشه

      MQL4

      (برای MT4) یا

      MQL5

      (برای MT5) را باز کنید.

   4. فایل اندیکاتور را در پوشه

      Indicators

      کپی کنید.

   5. متاتریدر را ببندید و دوباره باز کنید.
   6. حالا در بخش

      Navigator

      (Ctrl+N)، در قسمت

      Indicators

      ، اندیکاتور پیوت پوینت را پیدا کرده و روی نمودار بکشید.

تنظیمات: وقتی اندیکاتور را روی نمودار می کشید، پنجره تنظیمات باز می شود که معمولاً شامل بخش های

Inputs

(ورودی ها)،

Style

(رنگ و ظاهر خطوط) و

Visibility

(نمایش در تایم فریم های خاص) است. در بخش Inputs می توانید نوع پیوت پوینت (سنتی، وودی، کاماریلا و…)، دوره زمانی (روزانه، هفتگی، ماهانه) و تعداد پیوت های گذشته که می خواهید نمایش داده شوند را تنظیم کنید.

تریدینگ ویو (TradingView)

تریدینگ ویو یک پلتفرم تحلیل نمودار آنلاین و محبوب است که اندیکاتور pivot point را به صورت پیش فرض دارد. نصب آن هم بسیار ساده است:

1. وارد وب سایت TradingView شوید و نمودار مورد نظرتان را باز کنید.
2. روی دکمه

   Indicators

   (که معمولاً با یک آیکون شبیه

   fx

   مشخص شده) در بالای صفحه کلیک کنید.

3. در کادر جستجو،

   Pivot Points Standard

   را تایپ کنید.

4. وقتی اندیکاتور را پیدا کردید، روی آن کلیک کنید تا به نمودارتان اضافه شود.

تنظیمات: برای دسترسی به تنظیمات، روی آیکون چرخ دنده کنار نام اندیکاتور روی نمودار کلیک کنید. اینجا هم می توانید نوع پیوت پوینت، دوره زمانی و سایر جزئیات ظاهری را تغییر دهید.

ره آورد 365 (Rahavard 365)

برای معامله گران بازار بورس ایران، ره آورد 365 یکی از پلتفرم های پرکاربرد است. نصب پیوت پوینت در ره آورد هم شبیه به تریدینگ ویو است:

1. وارد وب سایت ره آورد 365 شوید و نماد مد نظرتان را انتخاب کنید.
2. در کادر بالای نمودار، به دنبال بخش

   Indicators

   بگردید.

3. در کادر جستجو،

   Pivot Points

   را تایپ کنید.

4. Pivot Points Standard

   را انتخاب کنید تا به نمودارتان اضافه شود.

تنظیمات: با کلیک روی گزینه

Settings

اندیکاتور، پنجره ای باز می شود که شامل گزینه های

Inputs

و

Style

است. در بخش

Inputs

می توانید نوع پیوت پوینت و دوره زمانی محاسبه را انتخاب کنید و در بخش

Style

هم رنگ و نوع خطوط را تغییر دهید.

محدودیت ها و نکات کلیدی در استفاده از اندیکاتور pivot point

تا اینجا حسابی از خوبی های اندیکاتور pivot point گفتیم، اما مثل هر ابزار دیگری، پیوت پوینت هم محدودیت های خودش را دارد و قرار نیست همیشه کار کند! یادتان باشد که هیچ اندیکاتوری صددرصد دقیق نیست و همه این ها ابزارهای احتمالی هستند، نه قطعی. پس بیایید چند نکته مهم را با هم مرور کنیم:

• فقط یک احتمال است: پیوت پوینت سطوح احتمالی را نشان می دهد. هیچ تضمینی وجود ندارد که قیمت دقیقاً در این سطوح متوقف شود، برگردد یا حتی به آن ها برسد. بازار می تواند از هر سطحی عبور کند.
• نیاز به تایید دارد: هرگز فقط بر اساس سیگنال های پیوت پوینت تصمیم به معامله نگیرید. همیشه باید سیگنال ها را با سایر ابزارهای تحلیلی، مثل الگوهای کندل استیک، میانگین متحرک ها، اسیلاتورها یا حتی تحلیل فاندامنتال، تایید کنید.
• محدودیت در بازارهای رنج: در بازارهایی که روند مشخصی ندارند و قیمت بین دو محدوده بالا و پایین نوسان می کند (بازار رنج)، پیوت پوینت ممکن است کمتر کارآمد باشد. چون اساساً برای شناسایی نقاط چرخش در روند طراحی شده است.
• بک تست (Backtesting) و تجربه شخصی: قبل از اینکه بخواهید با پول واقعی تان با پیوت پوینت معامله کنید، حتماً آن را در گذشته بازار (بک تست) و روی حساب دمو تست کنید. ببینید در شرایط مختلف بازار چطور عمل می کند و آیا با استراتژی شما هماهنگ است یا نه. تجربه شخصی شما در استفاده از این اندیکاتور حرف آخر را می زند.
• همیشه یک استراتژی جامع داشته باشید: پیوت پوینت باید بخشی از یک استراتژی معاملاتی بزرگ تر و جامع باشد. به تنهایی مثل یک قطعه پازل است که به بقیه قطعات نیاز دارد تا تصویر کامل شود.

جمع بندی و نتیجه گیری

در این مقاله جامع، حسابی با اندیکاتور pivot point و پیچ و خم هایش آشنا شدیم. فهمیدیم که پیوت پوینت یک ابزار فوق العاده کاربردی در تحلیل تکنیکال است که می تواند به شما در شناسایی نقاط برگشت احتمالی، سطوح کلیدی حمایت و مقاومت و حتی تشخیص روند بازار کمک کند. از انواع مختلف آن، مثل استاندارد، وودی، کاماریلا، فیبوناچی و دیمارک گفتیم و فرمول های محاسباتی هر کدام را با هم مرور کردیم. یاد گرفتیم که چطور می توانیم از این سطوح در استراتژی های معاملاتی مان، برای تعیین نقاط ورود و خروج و حتی مدیریت ریسک استفاده کنیم.

همچنین دیدیم که نصب و تنظیم این اندیکاتور در پلتفرم های رایج مثل متاتریدر، تریدینگ ویو و ره آورد 365 چقدر ساده است و چطور می توانیم آن را با سایر ابزارها ترکیب کنیم تا سیگنال های قوی تری بگیریم. اما مهم تر از همه، یاد گرفتیم که پیوت پوینت یک ابزار احتمالی است و نباید کورکورانه به آن اعتماد کرد. همیشه باید با چشم باز، با تایید سایر ابزارها و البته با تجربه و دانش خودتان از آن استفاده کنید.

به یاد داشته باشید که موفقیت در بازارهای مالی، نتیجه یادگیری مداوم، تمرین و داشتن یک استراتژی جامع است. پیوت پوینت یک ابزار قدرتمند در جعبه ابزار شماست، اما این شما هستید که با هوشمندی و مهارت خودتان، آن را به یک برگ برنده تبدیل می کنید. پس با اعتماد به نفس و آگاهی کامل، از این اندیکاتور جذاب استفاده کنید و گام های محکمی در مسیر معامله گری موفق بردارید.